منیره عربشاهی، فعال مدنی مخالف حجاب اجباری که دوران محکومیت خود را در زندان کچویی کرج سپری میکند، روز چهارشنبه ۲۸ آبانماه در پی امتناع از پوشیدن چادر و اعتراض نسبت به پوشش مضاعف و اجباری در زمان ملاقات از دیدار با خانواده خود محروم شد. این محرومیت در حالی است که ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه پیشتر مدعی لازم نبودن پوشیدن چادر در خصوص متهمان شده بود. یاسمن آریانی، فعال مدنی زندانی و دختر خانم عربشاهی نیز روز جمعه ۲۳ آبانماه در پی مثبت اعلام شدن تست کرونا به سلولی در این زندان منتقل شد و کماکان بدون رسیدگی مناسب پزشکی در این مکان نگهداری میشود.
یاسمن آریانی، فعال مدنی مخالف حجاب اجباری محبوس در زندان کچویی کرج صبح روز جمعه ۲۳ آبانماه در پی مثبت اعلام شدن تست کرونا به سلولی در این زندان منتقل شد. خانم آریانی هم اکنون به همراه ۵ نفر دیگر، بدون دسترسی به رسیدگی پزشکی در این سلول نگهداری میشود. یاسمن آریانی در تاریخ ۳۰ مهرماه به همراه مادر خود، منیره عربشاهی از بند زنان زندان اوین به زندان کچویی کرج منتقل شده و در بدو ورود از این افراد تست کرونا گرفته شد.
یاسمن آریانی و مادرش منیره عربشاهی، دو فعال مدنی مخالف حجاب اجباری که دوران محکومیت خود را در بند زنان زندان اوین سپری میکردند، روز چهارشنبه ۳۰ مهرماه به زندان کچویی کرج منتقل شدند. این دو زندانی سیاسی در فروردینماه ۹۸ بازداشت و هر یک مجموعا به ۱۶ سال حبس محکوم شدند. این حکم در مرحله تجدیدنظر برای هرکدام به ۹ سال و ۷ ماه حبس تقلیل یافت. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مجازات اشد یعنی ۵ سال و شش ماه زندان برای هر یک قابل اجرا است.
منیره عربشاهی، فعال مدنی محبوس در زندان اوین امروز شنبه ۲۱ دی ماه نامهای در خصوص ساقط کردن هواپیمای مسافربری تهران – کیف بر فراز آسمان تهران توسط پدافند هوایی نوشته است. خانم عربشاهی در این نامه ضمن ابراز تاسف از کشته شدن تمامی ۱۷۶ سرنشین این هواپیما، خواستار استعفا و محاکمه عاملان و مسئولان به گفته او این “جنایت” شد. خانم عربشاهی در بخشی از این نامه میگوید “سرنوشت ساختمان تجاری پلاسکو، کشتی سانچی و ده ها هواپیمای دیگر هنوز در هالهای از ابهام هستند، آیا از خطاها نیست؟ باور دارم که اجبار جامعه جهانی و فشارهای فضای مجازی دروغگویان را وادار به اعتراف کرده، وگرنه اینان کجا و اعتراف و عذرخواهی کجا؟”.
آنچه در پی میآید گزارش ماهانه و اجمالی از وضعیت حقوق بشر در ایران در دوره زمانی آذر ماه ۹۸ است که به همت نهاد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران تهیه شده است، این گزارش با توجه به حجم محدود آن و نیز به دلیل عدم اجازه فعالیت گروههای مستقل مدافع حقوق بشر در ایران نمیتواند بازتاب بینقص وضعیت حقوق بشر در ایران باشد.
شماری از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل با انتشار بیانیه ای صدور احکام سنگین حبس علیه یاسمن آریانی، منیره عربشاهی و مژگان کشاورز به دلیل اعتراض به حجاب اجباری را محکوم کرده و خواستار آزادی بی قید و شرط آنها شدند. این سه فعال مدنی پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران مجموعا به ۵۵ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شدهاند.
سازمان عفو بین الملل با انتشار فراخوانی خواستار اقدام همگانی جهت درخواست آزادی مدافعان حجاب اختیاری شد. این سازمان در بخشی از این فراخوان خطاب به رئیس قوه قضاییه با اشاره به بازداشت و پرونده سازی علیه یاسمن آریانی، منیره عربشاهی و مژگان کشاورز آورده است “مجرم انگاشتن زنان و دخترانی که از رعایت حجاب خودداری میکنند نهایتِ تبعیض است. قانون حجاب اجباری ناقض مجموعهی وسیعی از حقوق انسانی، از جمله حق برابری، حق حفظ حریم شخصی و حق آزادی بیان و عقیده است. این قانون زنان و دختران را تحقیر و آنان را از منزلت انسانی و عزت نفسشان تهی میکند”.
منیره عربشاهی، که از حدود دو ماه پیش به دلیل “فعالیت های مدنی از جمله مخالفت با حجاب اجباری” در زندان قرچک ورامین در بازداشت به سر میبرد، طی نامهای سرگشاده در ارتباط با یکی از مسائل مربوط به زندان زنان گفته است که غالبا از پرداختن به آن امتناع شده است. وی در این نامه با اشاره به پدیدهای به نام “مت” (شکلی از تجاوز جنسی) در بین زندانیان، آن را موردی غیر اخلاقی دانسته که علیرغم اطلاع مسئولین زندان از وجود آن، هیچ گاه به آن پرداخته نشده است.
یاسمن آریانی زندانی سیاسی سابق و مادرش منیره عربشاهی که هم اکنون هر دو در زندان قرچک ورامین به سر میبرند در پی قتل علیرضا شیرمحمدعلی در زندان تهران بزرگ با انتشار پیامی، ضمن ابراز همدردی با مادر این زندانی سیاسی، خواهان توجه به وضعیت زندانیان سیاسی دیگر که هم اکنون بر خلاف اصل تفکیک جرائم در زندانهای مختلف تحمل حبس میکنند شدند. این دو فعال مدنی در بخشی از این نامه گفتهاند “نگذاریم خون علیرضا پایمال شود و یادش مثل بسیاری دیگر به آه و افسوس خوردنی گاه به گاه ختم شود.”
آنچه در پی میآید گزارش ماهانه و اجمالی از وضعیت حقوق بشر در ایران در دوره زمانی فروردین ماه ۹۸ است که به همت نهاد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران تهیه شده است، این گزارش با توجه به حجم محدود آن و نیز به دلیل عدم اجازه فعالیت گروههای مستقل مدافع حقوق بشر در ایران نمیتواند بازتاب بی نقص وضعیت حقوق بشر در ایران باشد.