شهابالدین نظری، فعال سیاسی و مدنی صبح روز چهارشنبه ۸ بهمن ماه، جهت اجرای حکم حبس راهی زندان اوین شد. وی پیشتر در پی شکایت سازمان اطلاعات سپاه توسط دادگاه انقلاب تهران به یک سال حبس تعزیری محکوم و این حکم در مرحله تجدید نظر نیز عینا تائید شد.
احمد یزدانی پور، شهروند ساکن تهران روز سهشنبه ۷ بهمنماه پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد. آقای یزدانی پور پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال و ۹ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. احمد یزدانی پور مبتلا به بیماری ریوی است و انتقال او به زندان با توجه به شیوع ویروس کرونا موجب نگرانی خانواده وی شده است.
براساس اعلام قوه قضاییه، ۱۵۷ نفر از زندانیان سیاسی و امنیتی از جمله محکومین اعتراضات آبان ۹۸ عفو خواهند شد، اما به گفتهی وکلای این زندانیان گویا در عمل این اتفاق رخ نداده است و حتی افرادی که در این یکسال با وثیقه خارج از زندان بوده و یا پرونده آنها در حال رسیدگی بود راهی زندان شدند. به گفته مصطفی نیلی وکیل تعدادی از زندانیان اعتراضات آبانماه “فقط ۶۰ زندانی عفو خوردهاند که ۲۵ نفر از آنها نیز دراویش گنابادی بودند که تبعید آنها لغو شد”. احمدرضا حائری، فعال سیاسی با اشاره به اینکه هزار پرونده امنیتی مفتوح در دادسرای اوین وجود دارد، افزود “تصور من این است، عفوی در کار بوده اما کسانی را آزاد کردند که اساسا زندان نرفته بودند”. به گفته او امین وزیری، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی که خود را مسول اعطای مرخصی به زندانیان میداند، میگوید “من خودم دو سال است به مرخصی نرفتهام. شما زندانیان چرا باید بروید؟”.
دادگاه تجدیدنظر استان کهگیلویه و بویراحمد محکومیت علیرضا کفایی معلم بازنشسته و فعال سیاسی را عینا تایید کرد. آقای کفایی پیشتر در مرحله بدوی توسط دادگاه انقلاب گچساران به ۶ ماه حبس محکوم شده بود. این محکومیت به مدت ۱ سال به حالت تعلیق در آمده است.
بامداد روز شنبه ۲۲ آذر، حکم اعدام روح الله زم، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج اجرا شد. روح الله زم روز پنجشنبه ۲۰ آذرماه از بازداشتگاه سپاه در تهران به بند ۸ زندان رجایی شهر کرج موسوم به بند سپاه پاسداران منتقل شد. او عصر روز جمعه به زندان اوین منتقل و پس از آخرین ملاقات با خانواده مجددا به زندان رجایی شهر منتقل شد. او از زمان انتقال تا زمان اجرای حکم اعدام در اعتصاب خشک بسر برد. در زمان اجرای حکم اعدام این فعال سیاسی، امین وزیری، نماینده دادستان به همراه تنی از نیروهای امنیتی در صحنه اجرای حکم حاضر بودند.
کیوان صمیمی، سردبیر نشریه ایران فردا و از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر روز دوشنبه ۱۷ آذرماه پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد. آقای صمیمی پیشتر توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد و این حکم توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
بر اساس بخشنامه جدید رئیس قوه قضاییه ۱۵۷ زندانی سیاسی-امنیتی شامل آزادی زودهنگام یا کاهش محکومیت شدهاند، متاثر از این بخشنامه روز سهشنبه ۲۰ آبانماه، نادا صبوری، خبرنگار و از متهمین پرونده موسوم به “پنجشنبه سیاه اوین” از زندان اوین آزاد شد. همچنین سهراب صالحین و ستاره داوری دو هم پرونده خانم صبوری در این پرونده و محمد پارسی، وبلاگنویس و فعال سیاسی نیز مشمول این بخشنامه شدند و به زندان نخواهد رفت.
نصرالله لشنی، فعال سیاسی محبوس در زندان اوین، به دلیل غیبت در مرخصی به تحمل ۴۰ ضربه شلاق محکوم شد، حکم صادره پس از اعتراض به ۳۰ ضربه شلاق تقلیل یافت. این در حالی است که کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی و سیاسی صراحتا استفاده از مجازات های تحقیر آمیز و نافی کرامت انسانی مانند شلاق را ممنوع کرده است.
یاسمین حنیفه طباطبایی، فعال سیاسی روز یکشنبه ۶ مهرماه در پی احضار به شعبه ۱ اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت ۶ ماهه خود به قرنطینه بند زنان زندان اوین منتقل شد. خانم حنیفه طباطبایی آبانماه ۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و مدتی بعد با تودیع قرار وثیقه آزاد شد. وی نهایتا توسط دادگاه انقلاب تهران به حبس، محرومیت های اجتماعی و انجام کار اجباری در خانه سالمندان محکوم شد.
آخرین جلسه بازپرسی پریسا رفیعی، فعال صنفی دانشگاه تهران محبوس در زندان اوین جهت اخذ آخرین دفاعیات از وی از بابت پرونده جدیدی که اخیرا برای او گشوده شده، روز شنبه ۱۵ شهریور در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین برگزار شد. پس از پایان این جلسه که بدون حضور وکیل مدافع خانم رفیعی برگزار شد، بازپرس اقدام به صدور قرار وثیقه برای این فعال صنفی کرد. جلسه نخست رسیدگی به اتهام خانم رفیعی در تاریخ ۲۹ مرداد در دادسرای اوین برگزار شد. این پرونده به دلیل نامهای که پریسا رفیعی اردیبهشتماه ۹۸ در خصوص شرایط بازداشتگاه انفرادی و فشار مضاعف بر فعالین مدنی زن با اهرمهایی چون “تست بکارت” نوشته بود، برای وی ایجاد شده است.