ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی، شهروندان بهائی ساکن شیراز، علیرغم گذشت ۳ روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر موسوم به پلاک ۱۰۰، در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۸ تیرماه ۱۴۰۱، ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی علیرغم گذشت ۳ روز از زمان دستگیری کماکان در بازداشتگاه یک نهاد امنیتی در شیراز بسر می برند.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده های این افراد به هرانا گفت: «در تماس کوتاهی که این شهروندان در روز اول بازداشت با خانواده های خود داشتند، اعلام کردند که پس از دستگیری به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز (پلاک ۱۰۰) منتقل شده اند.»

ژیلا شرفی نصرآبادی، شقایق خانه زرین و نگار ایقانی، روز یکشنبه ۵ تیر، توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت شدند. ماموران همچنین اقدام به تفتیش منزل این افراد کردند و شماری از وسایل شخصی‌ از جمله لوازم الکترونیکی آنها را ضبط کرده و با خود بردند.

پیشتر یک منبع مطلع به هرانا گفته بود: «روز یکشنبه، پدر خانم زرین در پی عدم کسب اطلاع از وضعیت دخترش و استرس ناشی از دستگیری وی، سکته کرده و جهت مراقبت های پزشکی به یکی از بیمارستان های شیراز منتقل شده است.»

تا لحظه تنظیم این خبر، از اتهامات مطروحه علیه این شهروندان اطلاعی در دست نیست.

نگار ایقانی پیشتر به همراه شمار دیگری از شهروندان بهائی شرکت کننده در کنکور سراسری سال ۹۸، در نتایج این آزمون با ایرادات مختلفی از جمله “نقص در پرونده” مواجه شده و به دلیل بهائی بودن از ادامه تحصیل محروم شد. در مهرماه همان سال، هرانا طی گزارشی به احراز هویت ۲۳ تن از شهروندان بهائی محروم از تحصیل در کنکور سراسری پرداخته بود.

شقایق خانه زرین ۲۰ ساله، نگار ایقانی ۲۲ ساله و ژیلا شرفی نصرآبادی ۴۱ ساله، متاهل و مادر دو دختر، شهروندان بهائی ساکن شیراز هستند.

شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.